Persoonlijk denk ik dat ik voor dit examen mijn blog redelijk goed heb bijgehouden. Ik heb elke week een bericht gepost en heb hier voor de afgesproken datum mijn eigen mening bij geschreven. Ik weet niet zeker of de artikels sterk van inhoud zijn, maar ik heb mijn uiterste best gedaan om het interessantste nieuws binnen mijn thema in mijn blog te verwerken. Ik vond het wel een beetje moeilijk om mijn mening goed te verwoorden. Ik hoop dat dit allemaal duidelijk is en dat mijn blog aan de verwachtingen voldoet.

Eindelijk begint men in bepaalde delen van de wereld holebi's te accepteren. Tot enkele jaren geleden was het homohuwelijk nog verboden, dus dit is een hele vooruitgang. Natuurlijk zullen er altijd wel mensen zijn die tegen holebi's zijn, maar dat de VS dit doet, wil toch wel zeggen dat ze de holebi's dezelfde kansen en rechten willen geven als de hetero's, wat natuurlijk niet meer dan normaal is. Ik kan begrijpen waarom de Kerk dit niet zal aanmoedigen. Volgens de Kerk is homoseksualiteit immers iets dat tegen de natuur ingaat, maar ik heb het gevoel dat de Kerk dit naarmate de tijd vordert steeds meer zal aanvaarden. Ik hoop dat alle andere landen het voorbeeld van de VS zullen volgen, want in bepaalde landen is het nog steeds gevaarlijk om holebi te zijn. 

https://www.demorgen.be/buitenland/homokoppels-kunnen-nu-in-heel-de-vs-een-kind-adopteren-b3b64d7c/ (geraadpleegd 25 mei 2016)

https://www.holebi.info/phpnews/kortnews.php?action=fullnews&id=10349 (geraadpleegd 28 mei 2016)

Ik vind het een goed idee om de scholen te mengen. Op die manier worden de culturen gemengd en dit kan voordelen hebben. Zo is het wel eens leuk om wat bij te leren over een andere cultuur. Daarnaast hoeven we niet altijd apart te leven. Uiteindelijk zijn en blijven we mensen die allemaal gelijk zijn, ongeacht ons geslacht of onze huidskleur. Ik vind het vooral een dom idee om in een land een onderscheid te gaan maken tussen de mensen. Ik denk dat de mensen misschien bang zijn dat ze hun cultuur of identiteit zullen verliezen door de gemengde scholen, maar dat vind ik onzin. Het is niet omdat je iets bijleert over een andere cultuur of er mee gaat leven, dat je oude cultuur opeens verdwijnt. Cultuur is er ook om met andere mensen te delen en af en toe moet er wel eens iets veranderen in een cultuur, anders gaan we niet vooruit. De cultuur die nu in Amerika bestaat, is ook veranderd doorheen de geschiedenis. Door naar aparte scholen te gaan beperk je jezelf om nieuwe dingen bij te leren en ook de cultuur kan op die manier niet evolueren.
De mensen zullen ook hun identiteit niet verliezen want volgens mij gaat identiteit om meer dan alleen de cultuur van je land of godsdienst. Je identiteit is je karakter, je persoonlijkheid en dat heeft niets te maken met je huidskleur of het land waar je vandaan komt. In een ideale wereld zouden alle mensen, ongeacht hun huidskleur, religie of afkomst, met elkaar kunnen samenleven, naast elkaar kunnen lopen zonder een onderscheid te maken op basis van culturele verschillen en ik denk dat we door de gemengde scholen misschien een heel klein stapje dichter komen bij dit ideaalbeeld. 

https://www.demorgen.be/buitenland/vs-aparte-scholen-voor-blanken-en-zwarten-moeten-fusioneren-b4763133/ (geraadpleegd op 22 mei 2016)

https://entoen.nu/veelkleurignederland/beeld-en-geluid/aftelspelletje (geraadpleegd 28 mei 2016)

Ik heb heel veel respect voor deze meisjes. Ze hebben zeker niet het gemakkelijkste leven en krijgen te maken met heel wat obstakels en toch blijven ze heel positief. Ze zijn oud genoeg om zelf te beslissen over hun lot, maar ze willen niet van elkaar worden gescheiden. Ze zien naast nadelen ook voordelen in hun situatie. Ze zijn blij dat er altijd wel iemand is om mee te praten en ze begrijpen elkaar ook heel goed. De meisjes hangen met hun zij tegen elkaar. Ze hebben in totaal dus twee armen en twee benen, maar ook twee harten en twee hoofden. Ze besturen allebei een arm en een been aan eigen kant. Ze moeten dus op elkaar vertrouwen en altijd samenwerken. Ze zijn in hun leven zo op elkaar ingespeeld dat ze ook normale zaken kunnen, zoals fietsen, sporten en ze hebben zelfs allebei hun rijbewijs gehaald. Ik vind het heel vreemd dat ze dit soort zaken kunnen ondanks hun situatie en dat zorgt ervoor dat ik veel respect voor hun heb. Ik vraag me af of ze ooit zullen trouwen en kinderen krijgen, want het lijkt me heel moeilijk, maar misschien vinden ze daar wel een oplossing voor.

https://www.youtube.com/watch?v=K57IcN9DWXo (geraadpleegd 16 mei 2016)

https://www.tvcatchupaustralia.com/seven/abby-and-brittany-college-and-beyond (geraadpleegd 28 mei 2016)

Deze kortfilm vind ik heel ontroerend. Het gaat over een meisje, Zoë, wiens vader zeer agressief is. Zowel haar moeder als zijzelf worden geslagen door hem en ze moet zelf altijd voor haar broertje zorgen. Op een dag komt de politie om de vader te arresteren en om de kinderen op te halen. Zoë loopt weg van de agenten terwijl haar vader wordt opgepakt. Op dat moment begrijp ik de moeder niet. Ze rent achter haar man en vergeet haar kinderen terwijl haar man de persoon is die alle onrust creërde. De kinderen worden elk afzonderlijk naar een pleeggezin gebracht. Zoë is heel ongelukkig en haalt kattenkwaad uit. Ik had gedacht dat het meisje blij zou zijn bij een ander gezin, maar ik begrijp wel dat ze haar broertje mist. Ik vind het wel onredelijk dat de kinderen van elkaar worden gescheiden. Als ik een kind zou adopteren dat zo gehecht is aan haar broertje zou ik ze allebei wel of allebei niet adopteren, maar ze van elkaar scheiden vind ik een beetje onmenselijk. Daarna gaat ze naar een ander pleeggezin en daar wordt ze uiteindelijk een beetje gelukkig. Op het moment dat haar pleegmoeder een jurkje voor haar koopt, denkt ze weer aan vroeger en wordt ze heel boos. Een beetje later ziet ze haar fout in en doet het jurkje aan, maar op dat moment is de pleegmoeder aan het bellen en denkt Zoë dat ze weer verplaatst zal worden. Het telefoontje ging echter niet over een verplaatsing, maar de pleegmoeder vroeg of het broertje naar hun kon komen. Dit vind ik heel lief en ontroerend, omdat de vrouw zoveel geduld heeft. Ze begrijpt dat Zoë altijd last zal hebben van haar verleden, maar ze wil er alles aan doen om haar een goede toekomst te geven. Ik ben van mening dat het niet altijd goed is om een kind van zijn ouders te scheiden, maar in bepaalde gevallen is het noodzakelijk. 

https://www.youtube.com/watch?v=lOeQUwdAjE0 (geraadpleegd 8 mei 2016)

https://ravepad.com/page/foster-child/images/type/photo/5 (geraadpleegd 28 mei 2016)

Ik denk dat het heel moeilijk is om voor de baby's te besluiten of ze gescheiden worden door middel van een operatie of om de operatie uit te stellen tot de kinderen zelf oud genoeg zijn om daarover te beslissen. Volgens mij is dit afhankelijk van de levensomstandigheden. In dit artikel gaat het om een siamese tweeling waarbij de scheiding noodzakelijk was. Indien de levensomstandigheden van de siamese tweeling gunstig zijn, denk ik dat het nog steeds heel moeilijk is om de beslissing te maken. Langs de ene kant wil je ze een goed, individueel leven geven, maar langs de andere kant is zo'n operatie soms heel riskant en wil je niet verantwoordelijk zijn voor de dood van de kinderen. Als men ervoor kiest om de tweeling niet te scheiden, is het ook lastig om daarmee om te gaan. Siamese tweelingen krijgen vaak te maken met hindernissen en situaties waarin het moeilijk is om als siamese tweeling door te geraken. Dit kunnen zaken zijn die voor ons heel normaal zijn, zoals fietsen, zich aankleden, naar het toilet gaan...

https://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/nieuws/buitenland/1.2561733 (geraadpleegd 1 mei 2016

Velen zijn van mening dat de vondelingenschuif geen goed idee is en dat het zou moeten verdwijnen, maar ik vind dit niet zo. Dit wil niet zeggen dat ik het normaal vind dat moeders hun kinderen zomaar achterlaten, maar moeders die hun kind echt niet willen, zullen uiteindelijk alles doen om hun kind kwijt te geraken. Dan is het beter dat het kind veilig wordt opgevangen en dat het kind een goed leven kan leiden bij mensen die echt voor het kind hebben gekozen. Ben ik van mening dat de vondelingenschuif gelegaliseerd zou moeten worden? Ik denk dat het niet echt een verschil zou maken. Het is aannemelijk om te denken dat er meer kinderen te vondeling zouden worden gelegd en dat moeders sneller geneigd zouden zijn om hun kind achter te laten. Ik denk echter dat moeders die in staat zijn om hun kind achter te laten in de vondelingenschuif meestal ook wel in staat zijn om hun kind ergens anders achter te laten. Daarbij zou de legalisering misschien wel positief zijn, want dan is het beter dat de kinderen goed worden opgevangen in plaats van ergens op straat te worden achtergelaten. Ook denk ik dat veel mensen niet weten dat de vondelingenschuif illegaal is. Waarom zou iets illegaals immers zo goed georganiseerd worden, terwijl het toch niet mag? 

https://deredactie.be/cm/vrtnieuws/regio/antwerpen/1.2620591 (geraadpleegd 24 april 2016)

https://www.telegraaf.nl/buitenland/24107170/__Weer_baby_te_vondeling_gelegd__.html (geraadpleegd 28 mei 2016)

Ik vind het schandalig dat enkele politieke geschillen in een land zoveel disharmonie kunnen creëren dat families die toevallig aan de andere kant van het land wonen, elkaar niet meer kunnen zien (of toch zelden). De scheiding tussen de Noord- en Zuid-korea is ontstaan na de oorlog in 1953 en pas 25 jaar later is men begonnen met het organiseren van familiereünies. Dit wil zeggen dat die families elkaar 25 jaar niet hebben gezien. Als ik in hun plaats zou staan, zou ik dit heel moeilijk vinden. Ik ben van mening dat men de mensen van de twee landen de vrijheid zou moeten geven om zelf te bepalen wanneer ze hun familie terugzien. Vooral het feit dat de oorlog al 63 jaar voorbij is, vind ik verschrikkelijk. Men moet in het leven soms vergeten en vergeven en de spanningen tussen Noord-en Zuid-Korea zijn volgens mijn mening al veel te lang bezig. Ik zeg niet dat de twee landen beste vrienden moeten worden, maar de politieke onenigheid zou geen effect meer mogen hebben op het volk. In de laatste 5 jaar zijn er slechts 2 familiereünies gehouden. Ik snap dat de families misschien wel dankbaar zijn dat ze elkaar even kunnen terug zien, maar ik zou boos zijn omdat men mijn vrijheden en rechten afpakt. Bij het artikel staan beelden van het VTM nieuws waarop te zien is hoe emotioneel het weerzien van de families is. Ik weet niet of deze beelden me blij of verdrietig moeten maken. Langs de ene kant is het goed dat de families elkaar weer even kunnen zien. Langs de andere kant vraag ik me af waarom de spanningen zou lang aanhouden en waarom dit het leven van de bevolking moet aantasten.

 https://www.hln.be/hln/nl/15783/Noord-Korea/article/detail/2496015/2015/10/20/Zuid-Koreanen-mogen-op-zeldzaam-familiebezoek-naar-Noord-Korea.dhtml (geraadpleegd 15 april 2016)

https://frontpage.fok.nl/nieuws/602780/1/1/50/cartoon-telefoonlijn-noord-en-zuid-korea-weer-in-gebruik.html (geraadpleegd 28 mei 2016)

Hieronder vindt u enkele redenen die tot een scheiding kunnen leiden.

• Uit noodzaak (lichamelijk)
• Politieke verschillen in een land
• Vete tussen families
• Verhuizing
• De dood
• Adoptie